پیشگیری از اعتیاد

باید به فرزندان هفت میم را بدهیم : تو محبوبی , تو محترمی , تو مطرحی , تو مهمی , تو مفیدی و تو می فهمی و تو می توانی . یعنی فرزند ما با این هفت میم دیده می شود و میم هشتم می شود موفقیت در کار , تحصیل , زندگی , ازدواج و مجموعه زندگی . اما برعکس آن هفت  “ت ” است که اگر آن را به فرزندانمان بدهیم آنها را نابود می کنیم . اگر به فرزندانمان این هفت “ت” را بدهیم دیگر نیازی نیست به او سم بدهیم خودش میمیرد :

تنبیه , توهین , تهدید , تحقیر , تبعیض , تنفر و ترس . “ت” هشتم می شود تباهی .

اهمیت دادن و مورد توجه قرار دادن افراد = پیشگیری از اعتیاد

نکته آخر : به نظر من در حال حاضر بیشتر بچه ها در ساختمان زندگی می کنند . ساختمان جایی است که در آن پدر و مادر از ازدواج با هم پشیمان هستند و یکدیگر را تحمل می کنند . بچه های آنها نیز افرادی عصبی  و خودخواه و از لحاظ عاطفی سرد و پیچیده می شوند که زندگی با آنها بسیار دشوار است . امروزه آمار طلاق روبه فزونی است . بنابراین اگر ما یاد گرفتیم که یک ساختمان را به خانه تبدیل کنیم , مرد به عنوان پدر بیاموزد پدر شایسته , چه ویژگی هایی دارد و زن به عنوان مادر بیاموزد مادر شایسته چه ویژگی هایی دارد , می توانیم نقش هایمان را درست ایفا کنیم و یک فضای ایمن خانوادگی که مهم ترین عامل پیشگیری از اعتیاد است را فراهم کنیم . فضایی که در آن هر کدام از ما برای خوشحال کردن دیگری با هم مسابقه دهیم .

مهم ترین نیاز روانی ما نیاز به امنیت است 

مساله بعدی نیازهای روانی است. مهم ترین نیاز روانی ما نیاز به امنیت است. در دنیا , نیازی مهم تر از این نیاز وجود ندارد. این امنیت روانی به امنیت جانی , امنیت مالی , امنیت خانوادگی , امنیت شغلی , امنیت سیاسی و امنیت اجتماعی تقسیم می شود. مهم ترین نیاز امنیت روانی فرزندان , نیاز به امنیت خانوادگی است . زمانی که پدر و مادرها با یکدیگر سازگاری نداشته باشند , بچه ها احساس امنیت خانوادگی نمی کنند. پس اولین قدم برای پیشگیری از اعتیاد, برآوردن نیاز به امنیت خانوادگی است . باید میان پدر و مادر رابطه سازگارانه وجود داشته باشد .

متاسفانه بیشتر زن و شوهرها رابطه تحملی دارند یعنی همان چیزی که در جامعه به آن می گوییم سوختن و ساختن . اگر مردم این سه شرط را داشته باشند بسیاری از مشکلات آنها حل می شود : اول اینکه یکدیگر را دوست داشته باشند , دوم این که بخواهند با یکدیگر زندگی کنند و سوم این که سرنوشت فرزندان برایشان مهم باشد . پس از داشتن این شروط به توصیه های روان شناسان برای مدت حداقل سه ماه گوش دهند . من تضمن می کنم هر کس بخواهد خوشبخت شود اگر این شروط را رعایت کند حتما خوشبخت می شود . باید بکوشند نیازهای یکدیگر را به خوبی دریابند اگر نیازها از سوی هر دو نفر شناخته شد و بعد دریافتند که این نیازها برآورده شدنی هستند و در برآورده سازی آنها خود فرد با مشکل روبرو نمی شود همچنین برآورده سازی آن به مجموع خانواده ها سود می دهد باید سعی کنند این نیازها را برآورده کنند . پس نتیجه گیری می کنیم یکی از عوامل مهم در پیشگیری اعتیاد , وفاق میان والدین است . به یاد داشته باشد که بچه های خوشبخت محصول خانواده های خوشبخت هستند چون انسان باید خوشبختی را دیده و آن را لمس کرده باشد تا بتواند خوشبختی بسازد . تا زمانی که تجربه و درکی از کاری نداشته باشیم نمی توانیم آن را انجام دهیم . جایی که در آن قهر و کینه و جنگ و دعوا باشد خوشبختی وجود ندارد و آنجا فقط یک ساختمان است . آدم ها به اعتقاد من در پنج گزینه زندگی می کنند : خانه , خانه گرم , ساختمان , ساختمان سرد و در نهایت ساختمان یخ زده . خانه جایی است که زن و شوهر در آن از ازدواج با یکدیگر راضی و از زندگی مشترکشان خوشحال باشند و فرزندان آنها هم افرادی کم مشکل , سازگار و کم گرفتار هستند . خانه گرم جایی است که در آن زن و شوهر از ازدواج با هم احساس خوشحالی و رضایت پیوسته و فزاینده داشته باشند . بچه های این زوج افرادی مسوول , جامعه گرا , دگر دوست و مشکل گشا هستند که در آینده بهترین همسر و بهترین دوست می شوند .

پیشگیری بهتر از درمان

به اعتقاد من پیشگیری از اعتیاد , بسیار بهتر از درمان است . پیشگیری از درمان ارزان تر , آسان تر و امکان پذیرتر است , باور من این است که همیشه اعتیاد نتیجه افسردگی است یعنی هیچ کس نیست که معتاد باشد اما افسرده نباشد . هر انسانی باتری انرژی دهنده درونی دارد مانند باتری ساعت که اگر آن را بیرون بیاوریم ساعت از کار می افتد . باتری درون آدم ها نیز یا فول شارژ یا لو شارژ یا دشارژ است یعنی یا شارژ کافی دارد یا کم شارژ دارد و یا اصلا شارژ ندارد . کسانی که باتری آنها فول شارژ است آنهایی هستند که از دیوار راست بالا می روند و در زندگی احساس برنده بودن کرده و پر نشاط هستند . من به همه خانواده ها اعلام می کنم هر روز صبح که از خواب بیدار می شوید و می بینید که تمایل به ساختن , ورزش کردن , راه رفتن و انجام کارهای مختلف دارید یعنی باتری شما کامل شارژ دارد . اما اگر بعد از بیدار شدن احساس کردید نمی توانید از تخت بیرون بیایید باتری شما دشارژ است ولی اگر با بی میلی بیرون بیایید باتری شما نیمه شارژ است .

اصول پیشگیری از اعتیاد

دو فرد تریاکی را در نظر بگیرید . آنها به هم می گویند برویم یک بست بزنیم خودمان را بسازیم . این هم یعنی من خرابم و باید با تریاک خودم را بسازم و دشارژ هستم . کسی که مطلقا شارژ ندارد خودکشی می کند . پس کسی که خود کشی می کند یعنی از حداقل شارژ روانی هم برخوردار نیست . کسی که کم شارژ است سعی می کند به نوعی با سیگار , تریاک , هرویین , شیشه , مشروب یا هر ماده مخدر دیگری به خودش شارژ کاذب بدهد . پس نتیجه گیری می کنیم که در راس , مشکل ناکامی است که نتیجه آن اول پرخاشگری می شود و در مرحله دوم زمانی که فرد می بیند با پرخاشگری مسائلش حل نمی شوند به افسردگی می رسند و زمانی که افسردگی کمی عمیق شود اعتیاد بروز می کند و اگر عمیق تر شود خودکشی اتفاق می افتد و اگر این روند اتفاق پیدا کرد بی تفاوتی رخ می دهد . پس اگر کسی را دیدید که با همسر و فرزندان و خانواده و همسایه هایش دعوا می کند به این معناست که او در فاز قبلی ناکام بوده است . کسی که کامروا بوده با هیچ کس سر جنگ ندارد بلکه سر صلح و آشتی دارد . پس کسانی که دائم با دیگران در حال جنگ و دعوا هستند افرادی کاملا ناکام اند . بنابراین فاز اول ناکامی پرخاشگری و فاز دوم آن افسردگی است .

جلوگیری از افسردگی = پیشگیری از اعتیاد

افسردگی به اعتقاد من حالتی است که در نتیجه باخت ایجاد می شود کسی که احساس برنده بودن داشته باشد افسرده نمی شود . افراد برای جبران افسردگی سراغ مواد مخدر می روند . برای این که سراغ مواد نرود نباید افسرده باشد تا احساس بازنده بودن نداشته باشد و برای حل مشکل دشارژ بودنش سراغ خودکشی یا مصرف مواد نرود . برای رسیدن به این هدف باید برای فرد شرایط و فضایی را مهیا کنیم که او به یک کامیابی نسبی برسد . هر انسانی موجودی روانی , زیستی , اجتماعی و معنوی است و بر همین پایه دارای نیازهای روانی , زیستی , اجتماعی و معنوی است . هیچ آدمی در دنیا از این قاعده مستثنا نیست . هر کدام از این نیازها باید به شکل مناسبی برآورده شوند . افراد معمولا نیازهای زیستی خود را تامین می کنند مثلا پدر و مادرها حتی اگر غذای کافی نداشته باشند خودشان غذا نمی خورند اما سعی می کنند غذای کافی به فرزندانشان بدهند .

• تدوین : گروه محبوب ترین مجله سبک زندگی
• منبع : دکتر مسعود غفاری , روانشناس، سایت کلیشه